در پاسخ به گفتار ابن تیمیه (که طلب شفاعت را از انبیا جایز نمی داند) , می گوییم :
1 – پیامبران در قبر زنده هستند و طلب شفاعت از آنان طلب از میت نیست.
2 – شهیدان به نص قرآن کریم زنده هستند . از طرفی درجه نبوت از درجه شهادت بالاتر و حتی مداد علما از خو ن شهیدان بالاتر است (کنز العمال ج10 ص141 ح28715 , بحار الانوار ج2 ص14), در نتیجه وقتی کسی در راه خدا شهید شد , زنده است . پس بعد از آنکه روح پیامبران قبضه شد , دوباره به آنان بر می گردد و آنان مثل شهیدان نزد خداوند زنده هستند (وفاء الوفاء ج4 ص 1355 )
3 – اگر فرض کنیم مرده , کلام هیچکس را نمی شنود و قادر به دعا کردن نیست , طلبدعا از میت اشکالی ندارد و موجب کفر نمی شود . این شبیه آن است که از شخص کور _ به گمان آنکه بینا است _بخواهیم چیزی را بخواند ؟
4 – صحابه و غیر صحابه بعد از رحلت پیامبر شفاعت , استغاثه و دعا را از آن حضرت درخواست کردند و حتی در مورد غیر پیامبر که صالحان بودند همین کار را انجام می دادند و این خود دلالت بر مشروعیت و جواز چنین عملی دارد.
5- روح بعد از مرگ باقی است و از بین نمیرود و امکان درخواست و دعا از او وجود دارد.
نتیجه اینکه فطرت سلیم که درنهان هر انسانی وجود دارد , به حیات روح پس از مرگ شهادت می دهد و آیات و روایات , شاهد بر بقای روح هستند . بنابر این طلب شفاعت و دعا از ارواح پاک _ که به گواهی کتاب , سنت و فطرت زنده هستند_مانع و اشکالی ندارد و موجب بدعت , کفر و شرک نمی شود...
چنین سخنانی از طرف وهابیان نشانه عدم رجوع به فطرت سلیم و تدبر نکردن در نصوص قرآنی و روایی است.
|