وهابی ها طلب شفاعت از کسانی را که خداوند برای آنان حق شفاعت قرار داده است(مانند پیامبران,صالحان و ملائکه)منع کرده و درخواست شفاعت را کفر دانسته اند. محمد بن عبدالوهاب می گوید:"اگر مقصود شفاعت خواهان,طلب شفاعت از ملائکه پیامبران و اولیا است _که به واسطه آنها تقرب به خدا جویند_ این همان چیزی است که به واسطه آن خون ها و اموالشان مباح شمرده میشود"!!!!
شفاعت در لغت از ماده شفع به معنای جفت مقابل فرد است. در اصطلاح,مقام شفیع به آن وسیله ناقص که همراه شفاعت شونده است ضمیمه میگردد و در نتیجه آن وسیله که ناقص بوده کامل می شود.
1_شفیع مولویت خدا را باطل نمیکند زیرا شفاعتش به اذن خداست و استقلالی در شفاعت ندارد.
2_عبودیت بنده را هم باطل نمیکند چون شرط بهره بردن از شفاعت بندگی خداست لکن در این زمینه قصور داشته.
3_ دست برداشتن از حکمی نیست که برای بنده در نظر گرفته شده است چون عبد خطاکار مستحق عقاب است ولی شفاعت رحمت گسترده و مغفرت نا محدود خدای مهربان است که به وسیله آن افراد شایسته,پاک می شوند.
حقیقت شفاعت واسطه قرار گرفتن شفیع برای رساندن نفع یا دفع شر از بنده است...
|