از جمله شفاعت کنندگان,"حجرالاسود"است.حضرت علی-علیه السلام-می فرماید:"این سنگ را بر خیری که انجام می دهید,شاهد بگیرید;چون روز قیامت این سنگ شافعی است مشفع که برای آن یک زبان و دو لب است و برای کسی که او را لمس کند,شهادت می دهد."(کنز العمال,ج 12,ص217,ح34739;جامع الصغیر سیوطی,ص225.) این روایت را ابو نعیم نقل کرده است و گفته است:چنین حدیثی صحیح و ثابت است که حضرت علی-علیه السلام- آن را فرموده است.
عزیزی در شرح خود می گوید:"اشهدوا" یعنی سنگ سیاه را بر افعال و اعمال خیری مثل بوسیدن آن,لمس کردن,دعا کردن و ذکر خداوند,که در نزدش انجام می دهید شاهد بگیرید. اینکه در روایت آمده است: "فانه شافع" یعنی شفاعت می کند درباره کسی که آن را شاهد بر اعمال خیرش گرفت,"مشفع" یعنی شفاعت این سنگ پذیرفته می شود.(فیض القدیر,ج1,ص527)
برآیند اینکه شفاعت و دعا از مقوله واحد هستند,و چنین نیست که اگر کسی شفاعت کرد بر خداوند واجب باشد که آن را اجابت کند بلکه قبول شفاعت و اجابت دعا از الطاف و فضل اوست.
|